Türkiye'de boşanma sonrası kadınlar için uygulanan 300 günlük bekleme süresi, yıllardır tartışmalara neden olan bir konu. Bu süre, boşanan kadınların yeni bir evlilik yapabilmesi için gerekli olan bir yasal düzenleme. Kadınların, boşandıktan sonra 300 gün içinde başka bir evlilik gerçekleştirememesi, birçok hukuk uzmanı tarafından eleştiriliyordu. Bu sorun, Türkiye'nin Anayasa Mahkemesi (AYM) gündemine geldi. Şimdi gözler, AYM’nin alacağı karara çevrildi.
Hukuki anlamda, boşanmanın ardından kadınların 300 gün bekleme süresi, Türk Medeni Kanunu’nun 148. maddesi ile düzenlenmiştir. Bu madde, kadının boşanma sonrası hamilelik durumu söz konusu olmadığında, yeniden evlenmek için 300 gün beklemesini zorunlu kılmaktadır. Bu süre, bebeğin doğumsal tarihinin tespit edilmesi ve sırf yanlış bir evlilik teklifi nedeniyle doğacak potansiyel hukuksal sorunların önüne geçilmesi amacıyla düşünülmüştür. Ancak birçok uzman, bu uygulamanın kadınların haklarını kısıtladığını ve cinsiyet eşitsizliğine yol açtığını savunuyor.
Konu üzerine yapılan değerlendirmeler, yasaklamanın geleceğinin belirlenmesinde önemli bir faktör haline gelmiş durumda. AYM, bu tartışmalara çözüm bulmak amacıyla ilgili yasal düzenlemeyi ele alacak. Yargıçlar, hukukun genel prensipleri çerçevesinde, bireylerin dosya ve gerekçelerini inceleyerek boşanma sürecinin ardından ilişkilerde yaşanabilecek olumsuz etkileri göz önünde bulunduracaklar.
Boşanma sonrası 300 gün bekletilme zorunluluğu, özellikle kadın hakları savunucuları ve feminist gruplar tarafından sıkça eleştiriliyor. Konuyla ilgili yapılan kamuoyu yoklamaları, toplumun büyük bir kesiminin bu uygulamanın artık geçerliliğini yitirdiğini düşündüğünü ortaya koyuyor. Boşanmanın ardından yeniden evlenmek isteyen kadınlar, gereksiz yere bekletilmemeleri gerektiği görüşünde birleşiyor. Ayrıca, yasal düzenlemenin sona ermesi, kadınların toplumsal hayatta daha fazla yer almasına, ekonomik bağımsızlık kazanmalarına ve kendilerini geliştirmelerine katkıda bulunacağına inanılıyor.
Öte yandan, yasal düzenlemenin devamını savunanlar da bulunuyor. Bu kesim, düzenlemenin kadının hamilelik riski nedeniyle gerekli olduğunu ve toplumsal düzeni koruma amacı taşıdığını ileri sürüyor. Ancak bu görüşler, kadınların yeniden evlilik taleplerinin kısıtlanması açısından tartışılmaya devam ediyor. Yargıtay ve AYM’nin bu konudaki kararlarına ilişkin toplumsal beklentiler, giderek artıyor.
Her ne kadar toplumda bu konudaki görüşler farklı olsa da, boşanan kadınların haklarının korunması ve yasaların eşitlik ilkesine uygun hale getirilmesi gerektiği konusunda bir uzlaşma sağlanması zaruridir. AYM’nin vereceği karar, yalnızca boşanan kadınları değil, tüm toplumun toplumsal ve hukuksal yapısını etkileyecek büyük bir dönemeç olarak değerlendiriliyor.
Son olarak, AYM'nin bu konudaki kararını vermesi için sürecin ne kadar zaman alacağını öngörmek zor. Ancak anayasa mahkemesinin bu konuya duyarlılığı ve önemi, toplumsal bir değişimin habercisi olabilir. Boşanan kadınların haklarının savunulması, sadece bir yasal ilin ötesinde, insan hakları ve toplumsal eşitlik mücadelesinin de bir parçasıdır.
